علم امام به شهادت و شبهه خودکشی

                                      

بر اساس روایاتی که به نمونه هایی از آن اشاره خواهیم کرد حداقل برخی از امامان معصوم علیهم السلام از زمان و نحوه شهادت خود آگاه بوده اند و بعد هم صحنه شهادت پیش می آید می بینیم که آن حقیقت تلخ عینا به وقوع می پیوند و امام به شهادت می رسد.

کمتر کسی است که این اخبار و بعد جریان شهادت آن امام را بشنود و این سوال برایش مطرح نشود که آیا این نحوه از جان سپردن خودکشی محسوب نمی شود؟

امیر المومنین علیه السلام در سحرگاه 19 رمضان وارد مسجد کوفه می شود خودش ابن ملجم مرادی را از خواب بیدار می کند و یا امام حسین علیه السلام در موقعیت های مختلف مدام خبر از شهادت خود در کربلا می دهد و ... آیا این گونه شهادتها خودکشی حساب نمی شود؟

پاسخ به این سوال را از اینجا آغاز می کنیم:

اثبات علم غیب برای ائمه علیهم السلام

علم غیب را ما اینگونه تعریف می کنیم: علم به اموری که از دسترس علوم (غریبه و غیر غریبه) و حواس عادی و معمول بشر خارج است.

چنین علمی را فقط خداوند متعال دارد و بس. (59/انعام و65/نمل) اما آیاتی در قرآن کریم وجود دارد که نشان می دهد این علم را خداوند متعال در اختیار دیگران هم قرار داده است. سر سلسله این افراد که به لطف الهی از غیب مطلع شده است رسول خدا صلی الله علیه و آله است. (44/آل عمران، 102/یوسف ع).

امامان معصوم علیهم السلام نیز به تعلیم الهی¹ و یا از طریق پیامبر صلی الله علیه و آله این علوم را دریافت کرده و به یکدیگر منتقل می کنند.

امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: «إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص عَلَّمَنِی أَلْفَ بَابٍ مِنَ الْحَلَالِ وَ الْحَرَامِ مِمَّا كَانَ وَ مِمَّا هُوَ كَائِنٌ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ كُلُّ بَابٍ مِنْهَا یَفْتَحُ أَلْفَ بَابٍ فَذَلِكَ أَلْفُ أَلْفِ بَابٍ حَتَّى عَلِمْتُ عِلْمَ الْمَنَایَا وَ الْبَلَایَا وَ فَصْلَ الْخِطَابِ»؛ رسول خدا صلی الله علیه و آله هزار باب از علم حلال و حرام را به من آموخت از آنچه بود و تا روز قیامت خواهد شد به گونه ای که از هر باب آن هزار در و دوباره از آن هزاران هزاران در دیگر به روی من باز شد تا اینکه به علم مرگ و میرها و رویدادهای ناگوار و اتفاقات قطعی، علم پیدا کردم.( بصائرالدرجات، ص 305)

ادامه مطلب